Voel je die (lach) bui al hangen?

Ik wel! Het wil nogal eens gebeuren dat ik op een feestje binnenval en dat er lach in de lucht hangt: een schaterende lachbui die om ontlading vraagt. In zo’n geval is er weinig nodig om het feest tot explosie te brengen.

Ik fungeer dan als aansteker. Voor je het weet krijgt iemand daarop de slappe lach. Dit werkt vervolgens vaak weer op de lachspieren van de andere aanwezigen, met een kettingreactie als gevolg. Best onhandig als ik hier zelf ook de dupe van word. Zo’n lach is dan namelijk lastig te stoppen, maar onaangenaam is het niet hoor!

Tot hilariteit van de toeschouwers kan mijn gezang dan wel eens gepaard gaan met gehinnik en geproest. Na het optreden lijken de gasten (en ikzelf) zich opeens een stuk vrijer en blijer te voelen en gaat men regelmatig helemaal los in druk gepraat, gejuich of zelfs polonaise.

KLIK HIER voor een toeschouwer die dubbel slaat van het lachen

Ik wens je graag een zonnige herfst met regelmatig bevrijdende en gierende lachbuien!

Hartelijke groet,
Jacob Kooimans