Is jouw leven ook zo slaapverwekkend?

Geen zin in feest!

Ken je dat? Nou, ik wel. Als je denkt dat ik altijd sta te springen om op een feestje te gaan zingen, dan heb je het mis. Soms kan ik wel iets leukers bedenken dan op zaterdagavond in het pikkedonker en in de stromende regen half Nederland door te crossen om vervolgens met beslagen bril een liedje te gaan zingen voor mensen die je aanzien voor een halve gare of denken dat je namens het Leger des Heils komt collecteren.

Ik kijk naar buiten en het grijze, druilerige herfstweer hangt als een zompige deken over mijn achtertuintje. Er moeten nog humoristische liedjes geschreven worden voor het weekend, maar ik voel me alles behalve grappig. Ik heb trouwens nog tijd genoeg. Bovendien lonkt die heerlijke luie bank. Een aflevering op Netflix lijkt een veel aantrekkelijkere optie. Grote kans dat ik dan in slaap val. Zzzzzzzz …….

En dan gaat de bel! Met slaperige ogen doe ik toch maar de deur open. Daar staat plotseling een vrolijk en breed lachende postbode tegenover mij. Of ik even een pakje voor de buren wil aannemen. Van het ene op het andere moment ben ik in een andere stemming. Wat een postbode niet teweeg kan brengen bij een andere postbode.

Ja, lieve mensen, ik geef het toe. Het leven van een Zingende Postbode is ook wel eens slaapverwekkend, maar kan als een herfstblad aan een boom omslaan in enthousiasme en bruisende energie. Het ene moment vraag je je af waar al die leuke feestjes toch gebleven zijn en het andere moment dans je van noord naar zuid, van oost naar huis, zing je de sterren van de hemel en word je op handen gedragen.

Ik ben opeens wakker en krijg alweer zin!